Μέσα στο υγρό και στο σκοτάδι κάνει διαδρομή το φιλί και ξενυχτά και ανυπομονεί για να φανερωθεί. Δίχως σταματημό ψιθυρίζει λόγια σε ψυχές και συντονίζει τα όνειρα να ανταμώσουν κάτω από φεγγάρι και θάλασσα. Εγώ στην άκρη του, στα χείλη του να περιμένω να φύγει η βραδιά, τα όνειρα να κοπάσουν και σε αγκαλιά να πει και να σκεφτεί τα πάντα. Όλα γίνηκαν ένα με την αλμύρα και όλα ξεχάστηκαν.
Σάββατο 20 Φεβρουαρίου 2010
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου