Πρέπει να βρεις κάτι για να ελπίσεις, όνειρο, ένα φως, μια ψυχή και να πιστέψεις πως όλα γίνονται και ας το έχεις βολέψει μέσα σου, πως για σένα δεν υπάρχουν. Βαδίζεις και ας κλείνουν όλα εμπρός σου, τόσο πολύ πρέπει να σε φοβίζουν όλα; μια βουτιά σε καλοκαίρι θα ήθελες, μια στιγμή να βρεις σε ανάσα και να φύγουν έννοιες.
Θα σε ακολουθήσει μια κραυγή, καθώς θα πέφτεις και ανακουφίζεσαι. Πιες, έτσι κάπως όλα ξεχνιούνται και μπερδεύονται στου μυαλού τις κατακόμβες.
Φεγγάρι, λάθος, φως.
Τετάρτη 27 Οκτωβρίου 2010
ονειροπολούσε η .... Εvgenia Tr στις 1:11 π.μ.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου