Ακούω την τράτα να έρχεται. Έρχεται και αυτό με νανουρίζει. Είμαι στα ζεστά μου και εγώ ονειροπολώ την δροσιά της. Δεν είναι παγωμένη, εσύ απλά δεν της κάνεις. Είναι αργά και δεν ζητάς φως, μα φιλί, αίσθηση από κάτι γνώριμο. Αφή, νιώθεις και έρχεται η εικόνα σαν γεύση στον μυαλό σου. Υπέροχα όλα σου. Μια αγκαλιά που γέμισε και λικνίστηκε με του μορφέα την επίβλεψη.
Καταλαβαίνεις όσα μουρμουρίζω; έρχεται και πήραν οι εικόνες και με εναπόθεσαν σε γνώριμο περιβάλλον. Το αλάτι σε έχει σκεπάσει και ο πάγος πέφτει γύρω σου, να διατηρεί την στιγμή, μέχρι να ζητήσεις τις πυτζάμες σου να φέρουν για μια διανυκτέρευση.
Μπήκε στο λιμανάκι και φώτα την λούζουν. Η επαφή δεν χάθηκε. Εκείνη θα επιπλέει και εκείνη θα αγκαλιάζει, να ισορροπεί η γεύση με την αφή.
Ακούς τα γλαροπούλια και έρχεσαι στην προβλήτα. Έρχεσαι και αυτό με νανουρίζει.
Καταλαβαίνεις όσα μουρμουρίζω; έρχεται και πήραν οι εικόνες και με εναπόθεσαν σε γνώριμο περιβάλλον. Το αλάτι σε έχει σκεπάσει και ο πάγος πέφτει γύρω σου, να διατηρεί την στιγμή, μέχρι να ζητήσεις τις πυτζάμες σου να φέρουν για μια διανυκτέρευση.
Μπήκε στο λιμανάκι και φώτα την λούζουν. Η επαφή δεν χάθηκε. Εκείνη θα επιπλέει και εκείνη θα αγκαλιάζει, να ισορροπεί η γεύση με την αφή.
Ακούς τα γλαροπούλια και έρχεσαι στην προβλήτα. Έρχεσαι και αυτό με νανουρίζει.
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου