Φόραγε τα τακούνια της καθώς κατέβαινε τις σκάλες. Ίσιο μαύρο φόρεμα που κάλυπτε όσα έπρεπε, και ένα μαντό από πάνω που ήταν σφιχτά δεμένο γύρω από την μέση της. Δεν είχε αντιληφθεί πως την παρακολουθούσε. Ίδιος τύπος κάθε μέρα, σκούρα μαλλιά, ανοιχτόχρωμη επιδερμίδα και μάτια που γυάλιζαν μόνο στο αντίκρισμά της. Κατηφόριζε δρόμους, σοκάκια με τις κόκκινες γόβες της και με χείλη που έμοιαζαν να είναι ταιριαστά στο χρώμα του πάθους.
Έβγαινε άχνα από την ανάσα της και ήταν αρκετό για εκείνον για να παίρνει παράταση η ζωή. Υγρή νύχτα και κρατιόταν από την τσάντα της, μέχρι να φτάσει στο γνωστό υπόγειο για μια ακόμη παράσταση. Εκείνος, θαμώνας στο πίσω πίσω τραπέζι, να κλέβει κινήσεις και αναστεναγμούς.
Γουλιά από πιοτό ήταν το μόνο που ξεκούραζε τους παλμούς του, ενώ εκείνη λικνιζόταν σε ρυθμούς που ήταν εμπνευσμένοι από την δική της ζωή.
Σκότος, πίσω στην ίδια διαδρομή, αλλά αντίστροφα. Ανέβαινε τα σκαλιά και έβγαζε τα τακούνια της, άνοιγε τον κόμπο γύρω από την μέση της και εκείνος κατέβαζε το φερμουάρ από το φόρεμά της.
Τα χείλη παρέμειναν στο χρώμα του πάθους, δίνοντας παράταση στην ζωή.
Έβγαινε άχνα από την ανάσα της και ήταν αρκετό για εκείνον για να παίρνει παράταση η ζωή. Υγρή νύχτα και κρατιόταν από την τσάντα της, μέχρι να φτάσει στο γνωστό υπόγειο για μια ακόμη παράσταση. Εκείνος, θαμώνας στο πίσω πίσω τραπέζι, να κλέβει κινήσεις και αναστεναγμούς.
Γουλιά από πιοτό ήταν το μόνο που ξεκούραζε τους παλμούς του, ενώ εκείνη λικνιζόταν σε ρυθμούς που ήταν εμπνευσμένοι από την δική της ζωή.
Σκότος, πίσω στην ίδια διαδρομή, αλλά αντίστροφα. Ανέβαινε τα σκαλιά και έβγαζε τα τακούνια της, άνοιγε τον κόμπο γύρω από την μέση της και εκείνος κατέβαζε το φερμουάρ από το φόρεμά της.
Τα χείλη παρέμειναν στο χρώμα του πάθους, δίνοντας παράταση στην ζωή.
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου