Τρίτη 12 Οκτωβρίου 2010

Σπιναλόγγα




Το φεγγάρι να κοιτάς μάτια μου και εγώ θα είμαι αντίκρυ. Μην λυγίζεις, στα όνειρα να πιστεύεις. Εκεί θα σε βρίσκω, την ψυχή μου να νιώθεις πιο έντονα από την μορφή μου. Ανάσα να παίρνεις όταν αποχωριζόμαστε, ο πόνος να κόβεται ως την αντίπερα όχθη. Πες μια προσευχή και θα είμαι εκεί για το άκουσμα του ψιθύρου σου εκείνη την στιγμή. Να είσαι δυνατός, κουπί να αντέχεις στα χρόνια, γιατί τέλος δεν υπάρχει για μας. Όταν οι σκέψεις σου γίνονται θολές, να με συγχωράς, γιατί δεν φταίω.
Στην καρδιά μου θα έχω το χάδι σου και ας με αγγίζει αλμύρα.

2 σχόλια:

Εvgenia Tr είπε...

καλησπέρα!

Ανώνυμος είπε...

... θα είμαι εκεί για το άκουσμα του ψιθύρου σου εκείνη την στιγμή ...

Πόση ομορφιά ... Πόση θλίψη ...

Χαμογελαστή καλημέρα