Μια φορά το όνομά μου να έλεγες και μια την προσευχή μου και εγώ θα σώπαινα ήχους αιώνων να μείνει μονάχα η μελωδία και αυτή στα χείλη, όχι στον νου, να νιώθω. Ευλογία, η ύπαρξή σου και εσύ δεν το γνώριζες. Κομμάτια ενωμένα από πληγές και βλέπεις ομορφιά, βλέπεις χάρη Θεού.
Μια φορά το όνομά σου να έλεγα και μια την προσευχή σου να άκουγα και εσύ δεν θα κοίταγες, θα ένιωθες μόνο την ψυχή μου στο πλάι σου να καρτερεί τους αιώνες που γερνούν στο διάβα σου.
Θα ήμουν φτωχός, ρακένδυτος, θα ήσουν φωτιά σε φλόγα και δεν θα παρατηρούσε κανείς το δαχτυλίδι στα χέρια μου, την κάψα σου στην ματιά σου.
Μια φορά να σε άγγιζα και μια να ζητούσες να νιώσω την υφή σου στην αγκαλιά της αυγής.
Να σε ξέρουν τόσοι, μα μόνο εγώ να μιλώ για εσένα.
Κάνω την προσευχή μου, όπως μου έμαθε η γιαγιά μου και σε φιλώ, μια σε σώμα, μια σε ψυχή.
Μια φορά το όνομά σου να έλεγα και μια την προσευχή σου να άκουγα και εσύ δεν θα κοίταγες, θα ένιωθες μόνο την ψυχή μου στο πλάι σου να καρτερεί τους αιώνες που γερνούν στο διάβα σου.
Θα ήμουν φτωχός, ρακένδυτος, θα ήσουν φωτιά σε φλόγα και δεν θα παρατηρούσε κανείς το δαχτυλίδι στα χέρια μου, την κάψα σου στην ματιά σου.
Μια φορά να σε άγγιζα και μια να ζητούσες να νιώσω την υφή σου στην αγκαλιά της αυγής.
Να σε ξέρουν τόσοι, μα μόνο εγώ να μιλώ για εσένα.
Κάνω την προσευχή μου, όπως μου έμαθε η γιαγιά μου και σε φιλώ, μια σε σώμα, μια σε ψυχή.
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου