Είμαστε πέντε νοματαίοι, δεν θα φύγει κανείς, εδώ μέχρι να δούμε ποιος θα μείνει αλώβητος. Ξεκινήσαμε μαζί και είχαμε στόχο το όνειρο. Γίνηκε μακελειό, πέρασε αγέρας, νιώσαμε πόνο και όποιος άφησε τα χέρια, χάθηκε. Είμαστε πέντε υπόλογοι ενώπιον ψυχών και σωμάτων, δεν θα καθίσει κανείς, ως ότου δείξουν σε ποιον θα χαριστούν δυο ζωές. Κινούμενη άμμο και όποιος ξεχάστηκε, ανάσα δεν άφησε να φανεί σε ορίζοντα.
Η παραγγελιά δόθηκε και με ένα νεύμα το τραγούδι παίχτηκε, χειροκροτηθήκαμε και όποιος δεν έπιασε λουλούδι, κάθισε μαζί με το κοινό.
Είμαστε ένα και όταν βγαίνει η φωνή, η μελωδία της είσαι εσύ.