Σταμάτα το χέρι μου πριν βρει το πρόσωπό σου, πριν σε σημαδέψει το μελάνι και δεν μπορέσεις να δεις ψυχή. Έχω απαρνηθεί τον κόσμο μου χιλιάδες φορές για μια ματιά και ας ήταν ψεύτικη, αλλά όχι τώρα. Νιώθω τα βλέφαρά μου βαριά, αλλά στο ορκίζομαι δεν έχει τρέξει δάκρυ, μπορεί να φταίνε τα χρόνια που έχουν περάσει και οι τόσες στιγμές που πέρασαν μπροστά τους και ήταν πάντα κλειστά. Αδυνατώ να μιλήσω, μόνο να φωνάξω και να διώξω την φυγή μου. Σταμάτησέ με τώρα, που ακόμη δεν υπάρχω, που δεν μπορώ να αναπνεύσω από όνειρα.