Περιμένω με αγκάλη σε ανοιχτά πελάγη και ονειρεύομαι μια ύπαρξη γαλήνια. Πέρα από τον ορίζοντα θαρρώ πως είδα μια μορφή και πως το όνειρο έβγαζε σε ακτή, μαγεμένη, μακρυά από όλα. Ξάπλωσα σε ακροθαλασσιά και άφησα το κύμα να με παρασέρνει, να νιώθω χάδι. Δεν μιλάς για να μην χαθεί η στιγμή που ακουμπώ τα χείλη σου. Περιμένω σταματημένη σε αδειανή αγκάλη και παραμιλώ για ονόματα που δεν κατέχω. Έκλεισα τα μάτια μου για μια ανάσα και γύρισα σε γνώριμο μονοπάτι, σε ξηρά.