Εξαπάτηση

Εξαπάτηση μύριζε από χιλιόμετρο κι όμως πλησιάζες με τόση μεγάλη ταχύτητα. Ήθελες να τον δεις, να το νιώσεις τόσο έντονα, που δεν θα θυσίαζες τον χρόνο. Περιέργεια ψέλλισε και χαμογέλασε με ικανοποίηση πως ήσουν εκεί. Ήταν φτασμένος, ήσουν μικρή με μυαλό περίτρανο αρκετά ώστε να γνωρίζει συνέπειες και άλλοθι. Φώναξε το κοινό και σε μετέφεραν σε νωπό σώμα η υγρασία των ματιών να μην σε επηρεάζουν, μα ούτε το φιλί. Εσύ θες φως, ζεστασιά για να μετατραπείς σε ηλιαχτίδα και να χαθείς εμπρός σε ένα φεγγάρι. Εσύ είσαι χρυσός, εκείνος ασήμι, ασύμβατη η προσαρμογή.
Ξέρεις πως είμαι ισχυρός, ήξεραν πως φαινόσουν μικρή, αλλά με κοφτή ματιά που δεν άφηνε περιθώρια για χρόνο.
Παραπλάνηση ήθελε να είναι, αλλά δεν είχε μετριάσει το σκηνικό, δεν είχε σβελτάδα αρκετή να σε προλάβει, ήσουν ήδη εκεί.