Τρικυμία

Μένει στην ζωή σου το χάδι ή ξεφτίζει το φιλί; σκέψη δεν φάνηκε ακόμη ικανή να πει τις λέξεις που το κορμί κρατούν κρύο και απόμακρο. Χιόνι σε λασπωμένο δρόμο και όσο κι αν ομορφαίνει η μορφή της, εκεί βαδίζει. Δέκα πιθαμές όλες κι όλες και στην ψυχή σου αποτυπώματα ή ενθύμια; πέρασαν άμαξες και συνεχίζεις πεζός σε τούτο τον δρόμο, δίχως να θες φως, τον ουρανό να μπορείς να δεις ξεκάθαρα και εκείνος να ορίζει την διαδρομή σου.
Έξω από την εικόνα τα χρώματα κάθονται σε τάξη, να μουτζουρώνουν μόνο τα πινέλα και το δέρμα σου. Φουρτούνα σηκώθηκε στο πανί και η αντίδραση ήταν ένα βήμα πίσω και μια αστραπιαία  κίνηση να πιάσεις το κάδρο-πορτρέτο. Έσπασαν τα γυάλινα, τα κρύσταλλα και θρύψαλα σταμάτησαν στο κορμί σου επάνω, χαρακιά και διαμάντι βγάζεις. Δεν μάτωσες, σου έμοιαζε και αυτό υπήρξε βάλσαμο.
Μένει στην ζωή σου το χάδι ή ξεφτίζουν οι λέξεις αν δεν είχαν γραφτεί ποτέ τους; σκέψη δεν φάνηκε ακόμη ικανή να σου πει πως σε ορίζει.