Τιμωρημένοι με έπαινο. "Υπήρξατε ικανοί" μας είπαν και μας δέσμευσαν με όρκο, εδώ να βρισκόμαστε, δίχως αλυσίδες, μόνο βαρίδια στην ψυχή. Έλα κοντά μου και δείξε κατανόηση στην θολούρα του μυαλού σου. Μια απόφαση είναι μονάχα, εμείς δεν δικαστήκαμε, μας παράκουσαν και προσπαθούν να μας συνετίσουν. "Εσύ, δεν μας κάνεις" μας είπαν και μας υπέδειξαν την πόρτα, που δήλωνε "καλώς ήρθατε". Σε έπιασα από το μπράτσο και δεν σε κοίταξα. Μέχρι να αποχωρίσουμε από το δωμάτιο, δεν με γνωρίζεις και όσα κι αν σου ψιθυρίζω κανόνισε να τα ξεχάσεις σαν βγούμε απο εδώ.
Σε έχω φιλήσει; σε έχω κανακέψει; σε έχω πονέσει και το αναγνωρίζεις με ένα κάλεσμα.
Κλείσαμε τα μάτια και απλωθήκαμε κατά γης, σαν να μας έριξαν μια βολή στην καρδιά, ενώ φυλούσαμε την ψυχή μας από το κακό.
Τρέξε και έλα βρες με, από τα λόγια που σου υπέδειξα στο χαρτί. Φοβήθηκες που είχε φως η νύχτα και σε φιλούσα σε όλη την διαδρομή, να έχεις την σκέψη σου σε χείλη, όχι σε αυτούς που θα σε λυπηθούν.
"Είσαστε άξιοι" μας είπαν και κοιταχτήκαμε, γιατί αναγνωρίσαμε εχθρό.
Σε έχω φιλήσει; σε έχω κανακέψει; σε έχω πονέσει και το αναγνωρίζεις με ένα κάλεσμα.
Κλείσαμε τα μάτια και απλωθήκαμε κατά γης, σαν να μας έριξαν μια βολή στην καρδιά, ενώ φυλούσαμε την ψυχή μας από το κακό.
Τρέξε και έλα βρες με, από τα λόγια που σου υπέδειξα στο χαρτί. Φοβήθηκες που είχε φως η νύχτα και σε φιλούσα σε όλη την διαδρομή, να έχεις την σκέψη σου σε χείλη, όχι σε αυτούς που θα σε λυπηθούν.
"Είσαστε άξιοι" μας είπαν και κοιταχτήκαμε, γιατί αναγνωρίσαμε εχθρό.
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου