Παιχνίδι

Έβαζε το φιάσκο πάνω στο κεφάλι του, εκεί να στρέφω τα μάτια μου όσο μου μίλαγε για να μην βλέπω την ματιά του, που χάζευε το χαμόγελό μου. Δεν μπορούσα να συγκρατήσω το γέλιο μου και προσπαθούσα να τον διακόψω, μπας και με συγχωρούσε, μα δεν θα άφηνε την εικόνα να φύγει εύκολα.
Σε ξέρει όσο κανείς, τον προσπερνάς τόσο δύσκολα, κι όμως το πράττεις για να νιώθεις την δύναμη της έλξης να σε φέρνει στην αγκαλιά του.
Είχα βάλει στόχο το αστέρι πάνω από το κεφάλι του, εκεί να κοιτάζω όσο μου μιλούσε για το παρελθόν και εκείνος έριχνε την ματιά του στην θέρμη που ακτινοβολούσε ένας ανύπαρκτος γαλαξίας στο βλέμμα μου.
Με κατέχει όσο κανείς, με προσπερνά τόσο εύκολα, κι όμως το πράττει για να νιώθει, όπως την μέρα που σε γνώρισε. Η αλμύρα τον τράβαγε και ζητούσε απεγνωσμένα τα υγρά χείλη σου.
Τοποθετούσε έναν κόσμο πάνω από το κεφάλι μου και εγώ δεν ήξερα. Κρατούσε τα χέρια του, τον βοηθούσα σε ό,τι μετέφερε.
Ένα πράγμα μου ζήτησε "Μην κουνηθείς", και εκείνος απομακρυνόταν, να δει πως φαινόταν από μακριά. Ήθελε να δει πως μοιάζει το αστέρι που κοιτώ πάνω από την μορφή του.
Το κρασί μην ξεχάσεις. Κάθε γουλιά και ένα φιλί, υπόσχεση.