Ρομάντζο

Να ζει  κανείς ή να μην ζει; ιδού η "απουσία" και τράβα και φώναξε τον Ρωμαίο που κάθεται και τσιλημπουρδίζει στο απέναντι μπαλκόνι με την Ιουλιέτα, μην τους πετάξω κανά γιαούρτι.
Ας έρθω στα συγκαλά μου όμως πρώτα κι ας αναρωτηθώ, αν όντως ζω και τον Ρωμαίο τον δόλιο, τον ξαναπετυχαίνω λίγο πριν το μνήμα. Μακάβριο ε! Σκέψου τις διδαχές σου και άσε τα "πω πω πω" και τα "ουφ" και ξεκίνα και σκάβε. Για τον θησαυρό τα λέμε και αργότερα, τώρα είναι επιτακτική η ανάγκη να καθίσουμε και να ανταλλάξουμε λόγια σταράτα και αντρίκια.
"την αγαπάς;", "προβληματίζει την σκέψη σου, την ύπαρξή σου;"
Φίλε, ξεχάστηκες, για την ζωή σου μιλώ και εσύ ονειροπολείς αστέρια και μπαλκόνια με χρυσομαλλούσες.
Εδώ που τα λέμε, ήσυχα και τολμηρά, αφέσου, φάε  το γιαουρτάκι και το μέλι άστο για τους απέναντι.