Θα αφήσεις τα δάκρυα να φύγουν και θα σε ρωτήσουν, γιατί , αφού στα μάτια σου έχουν δει τόσα και καρτερούσαν τόσα να γευτούν. Κυλούν στο πρόσωπό σου και μετανιώνουν για όσα σου είπαν, πως θα έμεναν για πάντα, δεν ήξεραν την υφή σου. Καταλήγουν στον λαιμό σου , λιμνάζουν και δροσίζουν την ψυχή σου. Θα αφήσεις όλα να χαθούν, να ξεχαστούν, έχεις συνηθίσει, θα έρθουν άλλα σαν θυμηθείς, σαν βουρκώσεις. Έχει σημασία το πως νιώθεις; αν λυπάσαι, αν έχεις χάσει σε αυτό το παιχνίδι που στοιχημάτισες καρδιά; πειραγμένα ζάρια, σημαδεμένο χαρτί στο μανίκι σου, ξέχασες πως έκλεψες πρώτη.
Πέμπτη 4 Μαρτίου 2010
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου