Πόνος ακούς και τρέχεις να βοηθήσεις, να νιώσεις και να γυρέψεις, να πάρεις πίσω φτερά έστω και σπασμένα για του αγγέλου σου την τύχη. Πληγή και ξέρεις πως να την γιάνεις, γιατί έτσι γεννήθηκες, σε μια εντατική, σε μια θερμοκοιτίδα να παλεύεις για την επιβίωση της ψυχής. Θα ονειρευτείς, θα σκεφτείς μάτια και βλέμματα, αλλά για να έχει παρέα ο μορφέας τα βράδια στην αγκαλιά σου. Δύστυχος και δαύτος, ένα ράκος να πρέπει να σε σε δημιουργήσει σε εικόνες, να πει πως είσαι εσύ και να συστηθεί από την αρχή, γιατί ξέρει πως δεν θα σε αναγνωρίσω. Δάκρυ θα δεις και θα πιεις γρήγορα το σφηνάκι σου, πάνω σε μια ευχή. Όχι μην πεις, σε κατέχω, γιατί έτσι είμαι.