Ψυχή σε αγκαλιά να μιλά με τις ώρες, να μοιρολογεί, να παραπονιέται, να χαμογελά, να εξιστορεί εικόνες από έναστρο ουρανό και να μην χορταίνει στιγμή την ματιά. Έφτασε το σούρουπο συλλογίστηκε και είπε ένα παραμύθι, το νανούρισμά της σε τούτη την αγκαλιά και δεν γύρεψε τίποτα, μόνο να την κρατά, έως ότου τα βλέφαρα κλείσουν και θελήσουν όνειρα να γλυκάνουν στην μορφή σου, γιατί εσένα θα έχουν δει. Ό,τι ξέχασα να πω, στην φωτιά ρίξτο να μας ζεστάνει, σημάδι μην αφήσει και όσα φιλιά δεν ζωντάνεψαν ούτε στου μορφέα τα μονοπάτια, στολίδια στην σκέψη.