Δύσκολο να βρεις ένα δάκρυ, να κυλήσει, να λυτρώσει ψυχή από σκέψεις που πια κρύβονται. Ψάχνεις και μοιάζει μάταιο να προσπαθείς για χνάρια που δεν υπήρξαν ποτέ. Διαβάζω παλιές εικόνες, σημειώματα που έδειχναν πόνο στο βάθος και δεν μπορούν να μου πουν κάτι. Παρηγοριά ο ουρανός και ας μην έχει φεγγάρι, δεν θα ήθελα να έχει για να μπορέσω να χαθώ, σε κάποιον γαλαξία. Ρόδο θα νοσταλγούσες στο πρόσωπό σου, μα δεν έχω ματιά να κοιτάξω. Θάρρος σε λάθος βραδιά βρήκα, μην παρερμηνεύσεις, δεν νιώθω πια.
Τετάρτη 16 Ιουνίου 2010
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου