Η ψυχή τερματίζει; μέσα σε τούτο το σώμα που κινείται και στο μυαλό πως χωρά, στην καρδιά και αν πάλλεται μόνο όταν δακρύζεις, πες μου. Θαρρώ πως πρέπει να έχει ξεχαστεί, γιατί σίγουρα μπορεί να φύγει όποτε θελήσει για ταξίδι πιο μακρινό και οπό όσα έχει φανταστεί. Μετράς αντίστροφά, στα ανάποδά σου βήματα και σαν πεις πως έφτασες, θα ξεκινήσεις πάλι το φευγιό σου. Σε έχω καταλάβει και όλα όσα σου λέω, αν σε αγγίζουν, πονούν. Θα χαθείς και εγώ θα απορώ. Τι θες να σου πω, πέραν από όσα βλέπω;! Καλοκαίρι, θα έπρεπε να είμαι αλλού, σε παραλία ξεχασμένη, αλλά έχω παραμείνει σε δωμάτιο για όσο χρειαστεί, αρκεί μια κουβέντα να πεις, αντίκρυ μου.