Κάπου έπρεπε να σου είχα πει όχι, κάπου έπρεπε να είχα σταματήσει, να είχα φύγει και να μην είχαμε υπάρξει μαζί. Δίχως τέλος μόνο στην ψυχή μου, παλεύουν τα όνειρα με το μυαλό και όσα σου είπα ξέχνα τα και εγώ η ίδια δεν τα πιστεύω πια. Δεν θα κοιμηθώ, θα περιμένω το δειλινό σε χείλη υγρά. Συγχώρα με που δεν μπορώ να ξεχάσω, που δεν μπορώ να ξεχαστώ και σου θυμίζω όσα δεν ένιωσες, κενό. Κάπου υπήρξα για μια στιγμή,αλλά πως να γυρίσεις σε παρελθόν που έχει μηδενιστεί. Έγυρα σε αγκαλιά και όχι δεν μπορώ να σου πω.
Σάββατο 26 Ιουνίου 2010
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου