Φιγούρα, στο πήγαινε-έλα με αφηνιασμένο μαλλί και μάτια ζωγραφισμένα από μουτζούρες. Σκόνη στους ώμους πέφτει καθώς περνά από δίπλα σου και σου μένει αποτύπωμα στο παλτό σου. Δεν ξέρεις ποιος είναι και ακολουθείς τα σημάδια στο πάτωμα. Την μια είναι κηλίδες, την επομένη ψίχουλα και στην τελευταία σου φορά ελπίδα.
Στα κομμάτια σου οι δείκτες του ρολογιού σταματημένοι ορίζουν την στιγμή και όχι το παγωμένο χώμα. Τράβηξες μια γραμμή πέφτοντας στο έδαφος για να σκηνοθετήσεις την σκηνή, όπως ήθελες να σε βρει, γυμνή με ένα κόκκινο σημάδι στα χείλη. Ζήλεψε ή λυπήθηκε ο καιρός, ουδείς γνωρίζει, και την σκέπασε με λευκό χρώμα, αφήνοντας το ερυθρό απείραχτο για φιλί.
Βιαστική φιγούρα τον άνεμο προσπερνά και τα μάτια έμοιαζαν υγρά πια και μουτζουρωμένα.
Αν κάνω λάθος συγχώρα με, μα την δική σου εικόνα έδωσα.
Στα κομμάτια σου οι δείκτες του ρολογιού σταματημένοι ορίζουν την στιγμή και όχι το παγωμένο χώμα. Τράβηξες μια γραμμή πέφτοντας στο έδαφος για να σκηνοθετήσεις την σκηνή, όπως ήθελες να σε βρει, γυμνή με ένα κόκκινο σημάδι στα χείλη. Ζήλεψε ή λυπήθηκε ο καιρός, ουδείς γνωρίζει, και την σκέπασε με λευκό χρώμα, αφήνοντας το ερυθρό απείραχτο για φιλί.
Βιαστική φιγούρα τον άνεμο προσπερνά και τα μάτια έμοιαζαν υγρά πια και μουτζουρωμένα.
Αν κάνω λάθος συγχώρα με, μα την δική σου εικόνα έδωσα.
2 σχόλια:
καλημερα Ευγενια! :)
καλημέρα Ηλία! ελπίζω όλα να είναι καλά!
Δημοσίευση σχολίου