Κυριακή 22 Μαρτίου 2009

Ανταλλάσω όνειρα με μια στιγμή και ας μην διαρκέσει, πιο δυνατή θα είναι από τις παραισθήσεις. Στο φως στέκομαι και δεν το νιώθω. Τίποτα δεν φτάνει ως την καρδιά μου, γιατί τόσο καιρό στο σκοτάδι, έχει συνηθίσει και ας αποζητά το χάδι σου, δεν θα το αναγνώριζε.
Εικόνες ξεθωριασμένες, όσο καλά κι αν τις φυλώ, πολύτιμες όσο ένα ουράνιο τόξο, αλλά την ίριδα θα γυρεύω σε φεγγαριού φως.

1 σχόλιο:

iLiAs είπε...

ωραιες ανταλλαγές κανεις..δικαιες :)