Δευτέρα 25 Απριλίου 2016

Τα Πάθη.....

Μπαίνουμε στην εβδομάδα των Παθών και οι σκέψεις θα κάψουν την μορφή σου. Όλα φταίνε και όλοι για την κατάντια σου, για την τύχη σου, για τα φιλιά σου. Δεν θέλεις πολύ, δεν θέλεις και πολύ, αλλά ποιος καταλαβαίνει την διαφορά σου για να την πει και να στην κάνει ανατροπή;!
Περιμένεις τον χρόνο να περάσει, να λησμονήσεις την ψυχή σου και να την παραδόσεις σε κάτι αγνό ή σε κάτι τελειωτικό, που θα σε εγκλωβίσει, αλλά θα είναι απλώς όρια για τους πολλούς, για την καρδιά σου ανακούφιση.
Εβδομάδα των Παθών και τι άλλο να πούμε;! κάποιος θυσιάστηκε για να γίνει πιστευτός. Κάποιοι τον ακολούθησαν σε πυρά, θάλαττα και χολή, άλλοι τον συκοφάντησαν, τον λοιδώρησαν και τον αγνόησαν.
Υπάρχει πάντα ένα περιθώριο για περισυλλογή, για ησυχία, για λίγη θαλπωρή σε μια μικρή και σκοτεινή γωνιά, που δεν θα σε αναζητήσει, τι περιμένεις;
Στον πρώτο κρότο που θα ακούσεις, να έχεις το βλέμμα σου στραμμένο προς την μεριά μου, να δω την ματιά σου να λάμπει, να είναι το τέλος μιας περιόδου, αλλά η αρχή μιας αγκαλιάς.
Μπαίνουμε σε μια Μεγάλη Εβδομάδα, διάλεξε το μαύρο και το πένθιμο στην ψυχή μου, μην το σπαταλάς.

Δευτέρα 18 Απριλίου 2016

Το Υπόστεγο

Τα μάτια σου δάκρυσαν κάτω από ένα υπόστεγο, στάθηκες εκεί για να κρυφτείς από την βροχή. Τα μυστικά σου έχουν μπει μέσα σου βαθιά κα δεν τολμάς να σκεφτείς τονν δρόμο να τα ανιχνεύσεις. Γρήγοροι παλμοί και πιάνεις τον εαυτό σου να διασύρεται από φήμες και κακόσχολες κριτικές. Είσαι αθώος, είσαι μια αθώα ψυχή, πού να ήξερες εσύ πως αν γύριζες το βλέμα σου, θα σε σταμάταγαν αιώνες και το φέρσιμο εποχών.
Τα δάκρυα σου θύμισαν πληγές, απλά οι στίχοι αποτελούν κομμάτι σου και γράφοντας τυλίχτηκαν σε μια γωνιά στο χαρτί και έκαναν μουντζούρες για να σκεπαστούν, να κοιμηθούν.
Καθόσουν και χάζευες την ανάσα σου να καταρρέει κάτω από ένα υπόστεγο, ενώ είχε σταματήσει η βροχή.