Πέμπτη 29 Νοεμβρίου 2007

Σκίτσο

Σκιαγράφησέ με , νιώσε με ,που ακόμη εσένα αισθάνομαι και την ματιά σου δεν ξεχνώ.
Τόσος καιρός πέρασε κι όμως πρέπει , να μην σε έχω εδώ . Ταξίδια , ιστορίες για να λέμε στο μέλλον.
Είμαι σίγουρη πως ο χρόνος θα κυλάει γρήγορα , πως δεν θα καταλαβαίνουμε τις στιγμές που δεν θα μου κρατάς το χέρι για να σε ακολουθώ.
Με εσένα θέλω και ασχολούμαι , ο χρόνος γεμίζει με την εικόνα σου , με ό,τι είσαι εσύ ,με ό,τι σε αφορά, που μπορεί να σε κάνει να το σκεφτείς και ας μην το πεις,
Προσπαθώ να εκφράζω τα πάντα , να σου δείχνω ακόμη και το ηλιοβασίλεμα που διαφέρει , που ζωντανεύει το βλέμμα μου , γιατί αν στο πω , θα κοιτάξεις τον ουρανό και θα είμαστε καθρέφτης.

Δευτέρα 26 Νοεμβρίου 2007

Φάσμα εικόνων


Στρίβω και έρχομαι αντίκρυ με τον ήλιο , δεν με καίει , δεν με ζεσταίνει, φεύγει όπως και εκείνος. Απομακρύνομαι γρήγορα , σκέφτομαι και ταξιδεύω σε όλα. Είναι ακόμα εδώ και εγώ που βρίσκομαι;! Δάκρυ , έρχεται απροσδόκητα , όσο και αν δεν το θέλεις , προσπαθεί να κάνει την εμφάνισή του.
Έφτασα πρίν από εκείνον , έχοντας την γεύση του στα χείλη μου , στο μυαλό μου.
Στροφή , πάλι αντίκρυ σε ένα μουντό φάσμα εικόνων.

Κυριακή 18 Νοεμβρίου 2007

Μαύρος φόντος εκεί έξω με σταλαγματιές από λάμψεις να σε ξαφνιάζουν , να σε μαγνητίζουν.
Κάθεσαι δίπλα στο παράθυρο , σιωπηλά και απλά κοιτάς , την βροχή να πέφτει σαν να ντύνει την ατμόσφαιρα , να σπάει την μονοτονία του αέρα. Ψύχρα , θα αναζητήσεις την ζακέτα σου , θα κουρνιάσεις , αλλά θα παραμείνεις εκεί , να χαζεύεις , σαν να μην έχεις ξαναδεί δάκρυα να πέφτουν στην γη.
Η μυρωδιά νωπή , υγρή , γνωστή έρχεται από τις χαραμάδες , κάλεσμα ύπνου.
Μπορείς να στέκεσαι εκεί ώρες ,χωρίς σκέψη να φυλάς , γιατί σε καλεί η μελωδία της , η πιο γνώριμη φωνή , η πιο οικεία.

Πέμπτη 15 Νοεμβρίου 2007

Προσευχή

Στον εναπομείναντα ουρανό στέλνω προσευχή , στα εξασθενημένα από τους αιώνες αστέρια. Ο χρόνος κυλάει ασταμάτητα πάνω τους , χωρίς σταθμούς. Τρέχουν βουβά , ακίνητα , παγιδευμένα στο φως και στο σκοτάδι. Μου έχουν αποσπάσει την προσοχή και με απομάκρυναν από την ακτή. Με πλάνεψαν σε μέρος ήμερο , αποστασιοποιημένο από θορύβους πολιτισμού. Αγκυροβόλησα σε ένα πέτρινο στασίδι , να σωπάσω και εγώ , δίνοντας ευκαιρία να φύγει αυτή η προσευχή.

Τρίτη 13 Νοεμβρίου 2007

Ερχομός


Πλησιάζει η μέρα ,πως θα είναι άραγε , θα είναι όπως πριν ;!

Πλησιάζεις ένα βήμα την τρέλα , την στεναχώρια , το χαμόγελο και τον αναστεναγμό που τελευταίος θα φανεί σε όλες τις σκέψεις.

Όνειρα ζωγραφίζεις όχι γιατί έτσι θες να γίνουν τα πράγματα , αλλά για να ξεχνιέσαι , να ελπίζεις , να αδημονείς για αυτό που η καρδιά σου φέρνει.

Θα σταθείς απέναντί του , θα δεις την μορφή του και θα αγωνιάς για το φιλί που θα θες να είναι πιο τρυφερό , πιο ζεστό , πιο έντονο.

Σιμώνουν και τα σύννεφα, βροχές λένε , μα εσύ ξέρεις πως του ήλιου την χάρη θα έχεις.

Παράξενα όσα σκέφτεσαι , αφηρημένη θα ξεχαστείς ως την πραγματικότητα του κόσμου.

Δευτέρα 12 Νοεμβρίου 2007

Τα φώτα της πόλης σβήνουν καθώς απομακρύνεσαι από αυτήν για να δεις τα αστέρια που τόσο σου έχουν λείψει , τόση ησυχία μέσα σε έναν ουρανό , μέσα στου κόσμου την βοή.
Δεν θέλω να γυρίσω πίσω , τι να κρατήσω! τι να θυμηθώ!
Τόσα αστέρια έπεσαν στην γη και ένα κοιμήθηκε στης θάλασσας την αγκαλιά, μέσα σε κύματα να νανουριστεί .
Δεν θέλω να γυρίσω πίσω !

Παρασκευή 9 Νοεμβρίου 2007

Νανούρισμα

Κοιμάμαι πάντα στην αγκαλιά σου , σε αυτό που ξέρω , την ψυχή σου.
Κλείνω τα μάτια και αφουγκράζομαι την καρδιά σου. Πόσα ακόμα να πω! Όλα τα βράδια ήρεμα , χαλιναγωγημένα από τα χάδια σου και άσε με να παραμιλώ , λέγοντας το όνομά σου , μιλώντας για όσα δεν μπορώ να αρθρώσω. Κοιμάμαι πάντα έχοντας εσένα νανούρισμα.

Πέμπτη 8 Νοεμβρίου 2007

Τροχιά


Κινούμε , τρέχω , αλλάζω ταχύτητα χωρίς να ακούω τον κινητήρα , η μουσική γεμίζει τον αέρα.
Μετακινούμε σε λωρίδες , φώτα , όλα ξεχάστηκαν από την στιγμή που ξεκίνησα. Η αφορμή δόθηκε και η δικαιολογία στον εαυτό μου. Μπορεί να το είχα ανάγκη πιο νωρίς, αλλά αρκεί και το τώρα.
Θα ήθελες ένα ταξίδι , χωρίς προορισμό , σε μια ατέλειωτη ευθεία , απλά να τρέχεις , να κυλούν αμέτρητες εικόνες δίπλα σου , να απομακρύνεσαι από όλα και πάνω σε μια στροφή να φρενάρεις , να αλλάζεις σκέψεις.
Μπορεί να φοβάσαι την διαδρομή , δεν την χαράζεις εσύ , αλλά ακολουθείς τα σημάδια στην άσφαλτο.
Κινούμε , τρέχω , αλλάζω ταχύτητα χωρίς να ακούω , ξέρω....

Φύλακας ψυχής

Της αγκαλιάς μου άγγελε , της ψυχής μου φύλακας οι σταγόνες που καταλήγουν στο πρόσωπό μου , είναι από σένα;
μοιάζουν γαλήνη να φέρνουν , να είναι οι απαντήσεις που ζητώ.
Νεόφερτο και το φεγγάρι , δεν πρόλαβε να δει τον κόσμο , σύννεφα παντού.
Επανάληψη μελωδίας ως το τέρμα του ταξιδιού , υπόκρουση σε συναισθήματα.
Με συνεπήρε η στιγμή και ξεχάστηκε και ο πόνος.

Τετάρτη 7 Νοεμβρίου 2007

Υγρά όνειρα


Αρρωσταίνω μέσα μου ,βρέχει , σκορπάει , σωπαίνει με υγρά μάτια.
Ο ουρανός το ίδιο σκέφτεται. Κοιτάζω ψηλά , θολά τα σύννεφα και δεν το πρόλαβα ,κύλησε. Πάνω σε κυματοθραύστη να σταθώ , είναι σωτήριο.
Το κύμα που έρχεται , θα μπερδευτεί με τις εικόνες του φουρτουνιασμένου μυαλού και θα λησμονήσω. Χρώματα ανάκατα , αλλά το μαύρο επιμένει και βγαίνει και τα δάκρυα ακόμα , δεν το ξεθωριάζουν.
Το φιλί στα χείλη δεν θα βγει , ίσως έτσι να γιάνει.

Δευτέρα 5 Νοεμβρίου 2007

Αδόκιμος δον Κιχώτης

Αδόκιμος δον Κιχώτης περπατά ,
αγέρωχος μέσα σε σοκάκια ,σε πλήθη.
Περιπλανιέται και κατευθύνεται από ιαχές
που μπερδεμένες ηχούν στο μυαλό του.
Βλέμμα σκυθρωπό και σαστισμένο , κορμί αλύγιστο και πονεμένο.
Ψάχνει ένα σημάδι πυρός , το βάφτισμα να νιώσει.

Κυριακή 4 Νοεμβρίου 2007

Miscommunication



Κλείνεις τα μάτια και αφουγκράζεσαι τα χάδια , τα λόγια , τα αγγίγματα.
Ταξίδια με επιστροφή στην ματιά σου. Ταχύτητες πέρα από αυτές που γνώριζες , πέρα από τα όρια που έθετες. Που θα ήθελες να είσαι; εδώ.
Που θα ήθελες να τελείωνε ο κόσμος; εδώ.

Παράπονα σβήνουν , σκέψεις σωπαίνουν στων χειλιών σου τα σημάδια.
Μπέρδεμα από των αστεριών τις πορείες , αλλά σε σένα σταματούν. Απόδραση από την πραγματικότητα , κλείνεις τα μάτια και είσαι εδώ!

Σάββατο 3 Νοεμβρίου 2007

Τα έκλεισα όλα κ έρχομαι σε μισό λεπτό θα είμαι εκεί στην αγκαλιά σου να ξεχαστώ για μια στιγμή πριν χαθείς!
Τα έκλεισα όλα μέσα σε πέντε λέξεις , μέσα σε μια ματιά αν κ αυτή είναι αρκετή , αλλά δεν το ξέρεις!!
Φυλακή όταν το φεγγάρι με βλέπει μονάχη , μόνο με μια σκέψη στο προσκέφαλο.
Έσβησα τα φώτα και χάθηκα στο σκοτάδι για να σε βρω.
Τα έκλεισα όλα και έρχομαι μέσα στου ονείρου τον βυθό που μυστικά κρατεί.