Πλησιάζει η μέρα ,πως θα είναι άραγε , θα είναι όπως πριν ;!
Πλησιάζεις ένα βήμα την τρέλα , την στεναχώρια , το χαμόγελο και τον αναστεναγμό που τελευταίος θα φανεί σε όλες τις σκέψεις.
Όνειρα ζωγραφίζεις όχι γιατί έτσι θες να γίνουν τα πράγματα , αλλά για να ξεχνιέσαι , να ελπίζεις , να αδημονείς για αυτό που η καρδιά σου φέρνει.
Θα σταθείς απέναντί του , θα δεις την μορφή του και θα αγωνιάς για το φιλί που θα θες να είναι πιο τρυφερό , πιο ζεστό , πιο έντονο.
Σιμώνουν και τα σύννεφα, βροχές λένε , μα εσύ ξέρεις πως του ήλιου την χάρη θα έχεις.
Παράξενα όσα σκέφτεσαι , αφηρημένη θα ξεχαστείς ως την πραγματικότητα του κόσμου.
4 σχόλια:
Εγώ την τρέλλα την έχω πλησιάσει, ουουουου :))))
αδελφές εχουμε γίνει :ΡΡΡ
xexe εγώ να δεις :Ρ
..καλή αντάμωση..ολα θα είναι μια χαρά! :)
:P
Δημοσίευση σχολίου