Η ζωή σε βρίσκει να στέκεσαι ακίνητος, να περάσει ή να σου συμβεί κάτι; θετικό ή αρνητικό δεν ξέρεις ούτε εσύ. Δεν ξέρεις εάν πρέπει να ευχηθείς κάτι ή απλά να αφήσεις να περάσουν οι στιγμές σιωπηλές.
Τα δάκρυα σε προδίδουν ή σου ζεσταίνουν το πρόσωπο; τολμάς να ουρλιάξεις; χθες στον ύπνο σου έβλεπες εφιάλτες, κάτι σε πνίγει.
Να παραλείψω τα αυτονόητα και να μπω στο "ψητό", μου λείπεις!
Δεν είναι τίποτα απλό, δεν είναι τίποτα εύκολο.
Μπορεί να μοιάζει εύπεπτο, αλλά η ψυχή κρατά τις αντοχές μονάχη.
Η ζωή σε βρίσκει στο αντάμα και στο γεια, στο "δεν έχω χρόνο" ή στο " απέχω από όλους κι απ'όλα", ενώ η αλήθεια σου είναι μία, " δεν θέλω τίποτα, μονάχα εσένα".
Τα δάκρυα σε προδίδουν ή σου ζεσταίνουν το πρόσωπο; τολμάς να ουρλιάξεις; χθες στον ύπνο σου έβλεπες εφιάλτες, κάτι σε πνίγει.
Να παραλείψω τα αυτονόητα και να μπω στο "ψητό", μου λείπεις!
Δεν είναι τίποτα απλό, δεν είναι τίποτα εύκολο.
Μπορεί να μοιάζει εύπεπτο, αλλά η ψυχή κρατά τις αντοχές μονάχη.
Η ζωή σε βρίσκει στο αντάμα και στο γεια, στο "δεν έχω χρόνο" ή στο " απέχω από όλους κι απ'όλα", ενώ η αλήθεια σου είναι μία, " δεν θέλω τίποτα, μονάχα εσένα".
Αναρτήσεις
