Τετάρτη 31 Δεκεμβρίου 2008


Βρίσκομαι πάντα ένα βήμα πιο μπροστά σου για να μπορώ να γυρίζω πίσω και να σε κοιτώ. Χάζεμα στα αστέρια και σε σένα, πως να το πιστέψω. Βρίσκομαι πάντα ένα βήμα πιο πέρα σου, να γυρίζω και να σε φιλώ, να σε ζητώ πάντα, να μου λείπεις πιο πολύ σαν σκεφτώ πως δεν σε αντικρίζω. Θέλω τα βράδια να σε καλώ κοντά μου και να με δροσίζει η αύρα σου, στην ζέστη της αγκαλιάς σου. Τα όνειρα μπορεί να ξεγελούν, αλλά ψέμματα δεν λένε, μην το ξεχνάς.


υγ : καλή χρονιά να έχουμε με υγεία και σας εύχομαι η ψυχή σας πάντα να βρίσκει όμορφες εικόνες για να αναπνέει....

Κυριακή 28 Δεκεμβρίου 2008

Ψυχές αναρτήθηκαν σε ενημερωτικά φυλλάδια ," τι πρέπει να γνωρίζετε" ," πως να τις αποφύγετε ". Ξέρετε πως να τις σπάσετε, μην νοιαστείτε, ατρόμητες είναι και αθάνατες. Και γω που νόμιζα πως θα μιλούν για εκείνες , τα όνειρά τους, τις ματιές πως μαγεύουν. Γυρίζω σελίδα πιο γρήγορα στο τέλος να φτάσω, να προσπεράσω και να αναμείνω στην στάση της καρδιάς σου. Αργεί το αναθεματισμένο λεωφορείο, ρολόι; ποιος έχει χρόνο; θα βαδίσεις στην βροχή με τα χέρια στριμωγμένα στις τσέπες. Πιάνουν ένα χαρτάκι, χαμογελούν γιατί ξέρουν τι γράφει. Δεν χρειάζεται να το δουν, έχει αποτυπωθεί. Αυτό έχει αξία για την ψυχή.

Παρασκευή 26 Δεκεμβρίου 2008

Μαγεμένες λέξεις λες και τον πόνο που δεν γνωρίζεις, ξεγελάς. Μην ξεσυνερίζεσαι τον τρελό που ασυναρτησίες ξεστομίζει , κοιτώντας πέρα από σένα. Ξεχασμένες εικόνες στην ματιά σου, μην φύγεις . Έλα για μια τσάρκα, θα πραβγούμε και στο τέλος πλάι μου θα σε κρατήσω έπαθλο. Μοιράζονται οι σκέψεις σε δύο λόγια και φιλί θα σε φιλέψουν τάχα μου, γιατί σώθηκαν τα καλούδια.

Κυριακή 21 Δεκεμβρίου 2008

Στην παραλία να κάτσω στην νωπή αμμουδιά , όσο αντέξω, να είμαι μέρος ενός σκηνικού που μοιάζει αψεγάδιαστο , αλλά δεν είναι ψεύτικο. Κοιμάται η θάλασσα σε αλμύρα και νερό. Έχει την ωραιότερη θέα , τον ουρανό κάθε βράδυ. Οι αστερισμοί πάντα φύλακες της ψυχής της , και όσα θέλει να λησμονήσει χάνονται σαν αστέρι ,θαρρείς πως βλέπεις να σβήνει σε μαύρο φόντο. Είναι αλήθεια , νομίζεις πως χάνονται , αλλά μέσα της πέφτουν. Έτσι έρχονται σε σένα οι καημοί σαν κοχύλια που πίστεψες πως κανείς άλλος δεν βρήκε , αλλά χιλιάδες υπάρχουν , λίγο πιο πέρα από την χούφτα σου.

υ.γ :
Έχω ανάγκη να κρυφτώ από όλα και σε όνειρο να μείνω και ας μην πρωταγωνιστώ. Τρίτο σύννεφο δεξιά.....

Θα λείπεις το βράδυ από την αγκαλιά μου , είσαι μονάχος στο σκοτάδι και εγώ σε ονειρεύομαι όπως η ψυχή σου σε βλέπει , όπως κανείς άλλος। Ακατανόητες σκέψεις σε προσκέφαλο και σιωπή στην άκρη της γραμμής. Τα μάτια κλείνουν με δάκρυα για να δροσιστούν τα χείλη ως την αυγή. Δεν τελειώνει η νύχτα όσο σε κοιτώ. Τι σε κρατεί μακρυά δεν θα μάθω, ούτε αν στην καρδιά σου με κρατήσεις.

Δευτέρα 15 Δεκεμβρίου 2008

Έχω δικαίωμα να ζητώ , εσένα, να μην κοιμάμαι τα βράδια , ψεύτικη σκοπιά να χτυπώ στα όνειρα γύρω από τις εικόνες σου. Θέλω να θέλω την ματιά σου , να μην ακούω τους ψιθύρους και να εκλιπαρώ για τις ελπίδες σου. Έχω θέλημα να διεκδικώ της ψυχής μου καλέσματα, να χάνομαι τις νύχτες στο άσπρο και στο μαύρο. Έχω αντοχές στης μοναξιάς μου τις πληγές και όσα δεν ζω να τα καλύπτω.

Παρασκευή 12 Δεκεμβρίου 2008

Η ψυχή είναι αναμφισβήτητα πρωταγωνίστρια στον φόντο του γαλάζιου , στην σκέψη του δειλινού Σβήνει ματιές ,η σιωπή, σε κάθε βαθιά ανάσα. Σβήνει και το κύμα τα τελευταία ίχνη από τα μονοπάτια που ακολουθώ. Δεν χάνομαι, ξέρω που οδηγούν , σε μένα και στο σημείο από όπου ξεκίνησα και στέκομαι ώρες τώρα στην παραλία.

Πέμπτη 11 Δεκεμβρίου 2008

Πληγές

Κάποιος σε πλήγωσε πριν από εμένα , κάποιος σε φύλαξε ώσπου να σε ξεχάσει και τώρα πως να πιστέψεις σε μένα. Τα όνειρα έχουν κλειστεί στα μάτια σου και καθρεφτίζονται μόνο στις εικόνες των δακρύων σου.
Κάποιος ράγισε την θέλησή σου πριν από εμένα και γλιστρώ στα χέρια σου.
Άσκοπα ρωτώ να μάθω , την αύρα σου, να συγκρατήσω την μορφή σου κοντά στην ελπίδα. Το φιλί καρτερεί , υπομένει φύλακας της ψυχής σου.

Σάββατο 6 Δεκεμβρίου 2008

Την ψυχή μου ποτέ δεν θα κερδίσω από τα όνειρα και την θλίψη. Φευγάτη στην τροχιά της λογικής της. Δεν θα την αγγίξει ποτέ κάτι άλλο , μονάχα η αύρα της θάλασσας. Αγνοεί τα πάντα και όλα τα έχει βιώσει. Ψευδαισθήσεις και αλήθειες σε πέπλα τα έχει φορεμένα, παλμούς και αναστεναγμούς έχει φυλαγμένα για αιώνες.

Τετάρτη 3 Δεκεμβρίου 2008


Θα την δει το πρωί , όπως την θυμόταν από τότε. Γλυκιά , ήρεμη , ανάλαφρη, ξέροντας πως τα φιλιά της θα χαρίσει. Εικόνα που θα κρατούσε για το άπειρο της ψυχής του. Ταλαιπωρημένα ξενύχτια στην δικιά της αγκαλιά, θαλπωρή. Απίστευτη η δύναμη της συνήθειας, η ανάγκη για το γνώριμο του χαδιού ,για την στιγμιαία έλλειψη απομόνωσης. Το βλέμμα μου θέλω να σου κρύψω, αλλά δεν μπορώ να μην σε κοιτάξω, όπως σε θυμόμουν.

Δεν με συλλογίζεσαι , την μέρα σου αναλώνεις σε ρουτίνα και τα βράδια σου προτιμάς να γεμίζεις καπνό το δωμάτιό σου. Δεν θέλω να σε ακουμπήσω τελικά , μόνο να σε αγκαλιάσω, να σε νιώσω, τον παλμό σου, να πιάσω τον ρυθμό της σκέψης σου και ό,τι πάρω σε ένα δειληνό να αφήσω. Μια ακόμη ψυχή πάνω μου.Δεν με στεναχωρεί, αυτό που με στεναχωρεί είναι ότι δεν πιστεύουμε...

Τρίτη 2 Δεκεμβρίου 2008

Η καρδιά χτυπάει και σβήνει στους χτύπους ενός τραγουδιού, μεθάει και σβήνει αποτσίγαρα στα δάκρυα της νύχτας. Μετακινείται από τοίχο σε τοίχο, στις σκιές από τα θαμπά φώτα της πόλης. Κουρέλι μιας ακόμη παρωδίας. Ανασηκώνει το βλέμμα της στο άδειο κρεβάττι, απόψε θα κοιμηθεί στην γωνιά της. Δεν κινείται , αλλά όλα γύρω της αλλάζουν.

Θα τριγυρνούσα στα σκαλοπάτια σου , να σου λέω η ψυχή μου πως σε βλέπει , τα ονειροπόλα όνειρά της και πως αντέχει την σιωπή της τα βράδια. Θα σε άγγιζα τάχα άθελα, να ανασαίνω από σένα, όμως θυμήθηκα πως είμαι μόνη και οι πληγές πάλι ματώνουν. Θα ήθελα να ζωγραφίζω το δικό σου χαμόγελο, μικρού παιδιού στο φως , αλλά όλο ξεχνώ πως έχεις μεγαλώσει και ανάγκη από ήλιο δεν θέλεις να έχεις πια. Θα τριγυρνούσα στα ναυάγιά σου , ψυχές να σώζω , μήπως την λύτρωση βρει η στιγμή.