Δευτέρα 29 Ιουλίου 2019

Επιφανειακός

Πρέπει να το πετάξεις για να το χαρείς. Ως εδώ ήταν θα πεις και δεν θα κοιτάξεις πίσω. Σου είναι αδιάφορο ή σου είναι τόσο δύσκολο να αφεθείς στην ψυχή σου;
Θέλω να τα έχεις όλα, το δικαιούσαι άλλωστε, αλλά δεν αποτελώ μέρος της δικαιοσύνης, επίορκος θα βρεθώ, αν συνεχίσω να σε κοιτώ στα μάτια.
Τι ζητάς πια; τι θες και με ζαλίζεις συνεχώς με τις απαιτήσεις σου;
Συγνώμη, έχεις απόλυτο δίκιο, "με τα θέλω σου". Ακούστηκες, μα δεν έχω κάτι να σου προσφέρω σε αυτά που αναζητάς.
Για να πεις πως το έζησες, πρέπει να το πετάξεις, όσο καίγεται το μέσα σου, ειδάλλως θα σκουριάσει.
Αν δεν ένιωσες το "γιατί| να σε βασανίζει και αν δεν θέλησες να κλειστείς σε δωμάτιο σκοτεινό, παρέα με νύχτα γεμάτη από αυγουστιάτικο φεγγάρι, δεν ένιωσες τίποτα!
Κράτα το στα χέρια σου, όσο σιγοκαίγεται το φιλί, μαζί με αυτό το ραβασάκι.


Τετάρτη 3 Ιουλίου 2019

Αφορμή & Αιτία

Έχω καιρό να γράψω, πρέπει κάτι να γράψω! θα είναι πικρό, θολό, έντονο, σκληρό, σκοτεινό, θα είναι άδικο. Τόσες σκέψεις σε κατακλύζουν, μα μια νικά και μένει.
Πρέπει κάτι να γράψω, κι αν σφάλλω; και αν το φταίξιμο είναι δικό μου; μονάχα δικό μου!
Σε πιάνουν τα διαόλια σου, μικρή και χαζή που ακούς ποιόνα; τα μέσα σου, κάποιο συναίσθημα;
Δεν είναι για σένα, δεν θα είναι για σένα και ας είναι για σένα, απλά ΔΕΝ.
Θα καλύψω την σιωπή, δεν είναι η κατάλληλη στιγμή, στην χαρά σου, στην υγειά σου!
Πάει καιρός, πρέπει να γράψω!