Τετάρτη 1 Απριλίου 2015

Το πρώτο ψέμα

Τα λόγια πίσω από την πλάτη και οι στιγμές πίσω από την πόρτα. Δεν δίστασες κι ας ήταν το τελευταίο σου όπλο και ας ήταν η άμυνά σου. Πρέπει να ανταπεξέλθεις στην εικόνα σου και να τους βγάλεις ασπροπρόσωπους, έτσι δεν συμφωνήσατε; όταν σου άφηνε το χέρι, όταν δεν ήλπιζες για φεγγάρι, αλλά για αναστεναγμό;
Λοιδορήσε από το κοινό και στιγματίζεσαι από την κριτική τους, δεν είσαι αυτό που νόμιζαν, δεν θέλεις να είσαι το ίδιο με τους ομοίους, αλλά μια Μπουμπουλίνα για την επανάσταση της ψυχής σου και μόνο αυτό.
Η πυρά σε περιμένει και τι θα κάψει; για πες, ως κατήγορος ξέρεις πολλά και τίποτα. Η ώρα περασμένη, αλλά η φλόγα ειδάλλως δεν θα είχε ένταση, δεν θα έφερνε σκιές, δεν θα σε προσέγγιζαν ξένοι και όμηροι.
Τα λόγια αν είχαν δύναμη μπορεί και να είχαν μείνει, αλλά το γραπτό είναι η κρυπτογράφηση, η καλύτερη κρυψώνα για τις αποδείξεις σου. Δεν υπάρχει λόγος να μαθευτεί το κακό, δεν υπάρχει αφορμή για την εξομολόγηση.