Κυριακή 21 Αυγούστου 2016

Έτσι μοιάζει!

Ο κόσμος ζει στο όνειρο και εσύ στην πραγματικότητα. Πίνουν μέθη και ξενυχτούν με φεγγάρι και άστρα. Εσύ; διαλέγεις σκοτάδι και σιωπή. Είναι τραγικό, ψάχνουν πιο μακρινό αστέρι θα πέσει, ενώ έχει προσπεράσει έτη φωτός και έχει αδιαφορήσει για τις βλέψεις των ματιών σου. Ο παράδεισός σου είναι λίγο χώμα και νερό. Μια σταγόνα ήλιος να βλέπει την κόμη σου, να λάμπει, αλλά ποτέ το πρόσωπό σου.
Ο κόσμος ψάχνει το όνειρο και εσύ ζεις την αλήθεια σου. Ποδοπατούν σύννεφα, πάνε σε πλανήτες μακρινούς. Εσύ, μπλέκεσαι με μελάνια και ψυχές.
Τα παραμύθια θέλουν φαντασία και η ζωή ανάσα κι ας είναι βρώμικη, δεν θα ψάξεις για λουλούδια, μέσα στον χειμώνα, αλλά για μια ζεστή γωνιά και ας σε βρίσκει το αγιάζι.
Ο κόσμος είναι ψεύτικος, εσύ;