Ένα όνειρο στο προσκέφαλό σου και δεν τολμάς να το αγγίξεις. Χαζεύεις σε εικόνες και αναμνήσεις, σε ένα φεγγάρι που ξέρει μόνο μια ρότα και ένα επαναλαμβανόμενο ταξίδι. Χαμήλωσαν τα φώτα, σε σκοτάδι να μένεις, να φέγγει μονάχα αυτό. Μια ψυχή έχει γονατίσει στην αγκαλιά σου να αποκοιμηθεί και ας μην ξέρεις νανούρισμα να πεις πια. Να σου πω ένα μυστικό; σε νιώθω. Ξέρω πως δεν θα λησμονήσω ποτέ την γραφή σου, τα όριά σου, μόνο που τα έχω κάψει όλα. Παράδεισος μόνο η αγκαλιά.