Ρεσιτάλ

 Τι είναι αυτό που ταυτίζεσαι με την γραφή άλλων; Ποια ανάγκη, ποιο κενό; Ποια έλλειψη ή ποιος κορεσμός!

Δεν έμαθες να μιλάς, να εκφράζεσαι,  που πιάνεσαι από δανεικές λέξεις για να φτιάξεις εικόνες; Το συναίσθημα είναι λίγο πεζό, λίγο φλύαρο μερικές φορές και προδίδεται πάνω στο γύρισμα της σελίδας.

Έχεις κοιτάξει ποτέ πέρα από το ανάγνωσμα; Θα βρεις άραγε μορφές, φαντασία ή η αντίληψη της υπόστασης έχει αλλοιωθεί;

Ξωτικό εσύ, ψέμα εγώ και εάν σταματήσει το μολύβι χαθήκαμε και οι δυό. Ο Μορφέας τόνισε πριν το ταξίδι ότι θα είναι βιαστικός και πως κάτω από το μαξιλάρι θα έχει δυο σταγόνες, όποιος προλάβει!

Τί είναι αυτό που ταυτίζεσαι με το συναίσθημα του άλλου; Ποιο άγγιγμα, ποιο φιλί; Ποια αγκαλιά, ποια πληγή! 

Είναι θέμα τακτικής.

Οργή

 Αν δεν σου "πάει η καρδιά", άστον στο πλήθος.

Αν έχεις ευαισθησίες", άστον στον όχλο.

Δεν θα δυσκολευτούν, δεν θα διστάσουν, δεν θα χρειαστεί να ζυγίσουν κάτι, να σκεφτούν.

Είναι θέμα τιμής, είναι θέμα αξιών, είναι θέμα λογικής, στυγνής αγνής λογικής στον πόνο.
Αν η φιλευσπλαχνία σου ξεκινάει και τελειώνει σε γραβάτες και κουστούμια και σε κενούς λόγους λήθης, είσαι άξιος αυτού που σε περιμένει και δεν χρειάζεσαι προστασία.

Τώρα δήθεν ακούς και δεν μιλάς, δεν τολμάς!
Για όσο σου απομένει, μην αρθρώσεις ούτε "κιχ".