Μου έδινε το σκοτάδι και σκόρπιζα το φως γύρω μας. Σε ξέρω; Δεν σε χάνω, όσο κι αν προσπαθείς, να με αρνηθώ δεν μπορώ.
Ό,τι κι αν σε θυμίζει, τον Μορφέα δεν ξεγελάς και σε έχει αποκλείσει από όνειρα φαιδρά. Πιες μια γουλιά και άλλα μυστικά μην λες, άλλωστε σε βουβό σκηνικό τι να ηχήσει!
Μου έδινε προσμονή και σκόρπιζα το πάθος απλόχερα. Με ξέρεις; Μη λησμονείς στιγμές σε παράλληλη πορεία, δεν σου ανήκουν.
Ήταν όλα τόσο προσεγμένα κι όμως, το σημάδι, το ψεγάδι έμεινε.
Την επόμενη φορά, όποτε, να προσέξεις τι θα ζητήσεις!