Άμαξα

Έπεσε ο ήλιος στα μάτια σου και η ψυχή σου ταξιδεύει άθελα. Σταματημένη από χρόνια μια άμαξα στο περιθώριο μιας γραμμής και ενός τέλους. Δίπλα της έχουν αλλάξει όλα, μέχρι και το καλούπι της. Φταίει η αλμύρα που την έχει αγγίξει. Ανάταση όταν κάθεσαι εκεί πλάι, σκιάζει την ύπαρξη και σιγοτραγουδάς , μονολογείς με το κύμα. Έπεσε το φεγγάρι στην αγκαλιά σου και επίμονα ζητά το όνειρό σου , την φευγαλέα εικόνα των ευχών σου.

Η μέρα θα ξέχναγε να σου αφηγηθεί το όνειρο που είδες για να μην σε κερδίσει η νύχτα. Ξέρει πως όσα και αν σου τάζει , όσες ώρες και αν σε έχει, η στιγμή της αγκαλιάς του μορφέα είναι πιο ισχυρή από κάθε θέληση.
Τα θέλω σου μόνο ο εαυτός σου ξέρει να στα χαλιναγωγήσει και να στα φέρει σαν θύμηση το πρωί, νοσταλγώντας τα την ίδια στιγμή , κάνοντάς σε να αναμένεις πάλι την νύχτα. Σιωπηλή μπορεί να είναι , αλλά οι εικόνες αποτυπώνονται πιο έντονα και από ένα φιλί.

Περπατάς κάτω από ένα θολό φεγγάρι, σε μαγεύει το φως του που αντανακλάται στα φευγαλέα σύννεφα. Αέρας στα μαλλιά σου, δεν σε νοιάζει που το πρόσωπό σου καλύπτουν. Το μυαλό αφαιρέθηκε στην εικόνα που έχει μπροστά του, στην φεγγαρόλουστη θάλασσα. Σου χαρίζει την ηρεμία της , την αίσθηση του ορίζοντα, του κενού που υπάρχει απόμερα από σένα.

Ξεχασμένες φωτογραφίες στο μυαλό , που τώρα εμφανίζονται. Μισοκαμμένες από δάκρυα, ζωντανές. Είναι κρυμμένες, κάπου εδώ. Να θυμηθώ να τις βάλω παραπέρα.Θα κλείσουν τα όνειρα τις πόρτες και θα μείνουν εδώ να μου λένε ιστορίες από τα παλιά.

Αφημένα όνειρα σε ένα παραθύρι, να κοιτούν με έκπληξη τον ουρανό. Φως μέσα στην νύχτα αντανακλά πάνω στο πρόσωπό τους. Η μόνη χαρά, όταν φέγγουν τα άστρα πιο πολύ από την σκέψη, όταν θαρρείς πως το αύριο αργεί και σε βρίσκει άυπνο η αυγή.

Το βράδυ μπορεί να σου λείπει η αγκαλιά και να παλεύεις με τους εφιάλτες σου, να ξυπνάς με πανικό, γιατί θαρρείς πως την είδες. Να σου χαμογελά πιο γλυκά από όλους, αλλά μάταια τα κοιτάγματα, ήταν μια σκέψη. Κλείνουν τα μάτια ασυνείδητα, πέρασε και αυτό το βράδυ νωχελικά, δίχως φιλιά.

Κρατάς χαμόγελα για να πορεύεσαι τα βράδια, να μπορείς να κλείνεις τα μάτια και να ελπίζεις πως κάποιο όνειρο θα βρεις ,να αντέξει όσα σε καλύπτουν. Θα γεμίσει η μέρα από το φως, αλλά θα ήθελες μέσα σου να υπήρχε. Σε σκοτεινιάζουν όσα ήρθαν και έφυγαν και δεν κατάλαβες ποτέ το γιατί της ελπίδας σου.
Θέλω κάτι να κρατήσω , αλλά δεν βρίσκω.Το ηλιοβασίλεμα ακόμη δεν έχω βρει τρόπο να το κάνω δικό μου, να είναι η εικόνα που να με συντροφεύει.

Περασμένα μεσάνυχτα, λίγο πιο κάτω από εδώ οι σκέψεις συναντιούνται, όσων ξενυχτούν. Μπέρδεμα θα αναδυθεί και στο φανάρι προορισμοί δίχως σκοπό αραδιάζουν εικόνες για να σε κερδίσουν.