Περπατάς κάτω από ένα θολό φεγγάρι, σε μαγεύει το φως του που αντανακλάται στα φευγαλέα σύννεφα. Αέρας στα μαλλιά σου, δεν σε νοιάζει που το πρόσωπό σου καλύπτουν. Το μυαλό αφαιρέθηκε στην εικόνα που έχει μπροστά του, στην φεγγαρόλουστη θάλασσα. Σου χαρίζει την ηρεμία της , την αίσθηση του ορίζοντα, του κενού που υπάρχει απόμερα από σένα.