Πως να πάψω θλιμμένη να φυλώ την εικόνα μου; έχουν δίκιο όσοι λένε πως τίποτα δεν ήταν, δεν λογαριάζεται ο καημός μου, δεν υπήρξαμε μαζί λένε. Έχουν δίκιο, "σ΄αγαπώ" δεν είπε, οι ματιές δεν μετρούν και τα λόγια σφράγισαν τις πράξεις. Αφελής όπως πάντα, με αρνούνται όλοι.
Δευτέρα 27 Απριλίου 2009
Τις σκέψεις σου πες μου, μην ρωτάς για τις δικές μου , τις χιλιοειπωμένες, τις έχω αλλοιώσει τόσα χρόνια, τις έχω μπερδέψει και δεν θυμάμαι. Εσένα θέλω να ακούσω να μιλάς, να κινείσαι, να κάθεσαι για λίγο δίπλα μου σε ένα παγκάκι και να μου εξιστορείς αυτά που ποθείς, αυτά που ονειρεύεσαι. Μεγάλωσα, μεγάλη ήμουν πάντα, καθήμενη εδώ βλέποντας αέρηδες και σύννεφα να περνούν και να με ταξιδεύουν νοητά σε αυτά που θα έπρεπε να γνωρίζω από την ζωή, σε αυτά που δεν ξέρω, αλλά την ψυχή μου κατέχουν. Τις σκέψεις σου κάτσε λιγάκι και ζωγράφισέ τες μου, εδωνά πάνω στην παλάμη μου, μοίρα μου να τις κάνω.
ονειροπολούσε η .... Εvgenia Tr στις 12:52 π.μ. 0 κοχύλια
Σάββατο 25 Απριλίου 2009
Είμαι ένα βήμα πριν σκάσει το χαμόγελό σου στα χείλη μου και με σταματούν οι παλμοί σου. Είμαι ένα βήμα πριν πω πόσα θα ήθελα στην αγκαλιά σου να βιώσω, αλλα με εμποδίζει η μορφή σου. Περνούν βιαστικά σκέψεις και δίπλα σου στέκομαι βουβά και χλωμά. Είμαι εδώ όσο ποτέ άλλοτε. Αντικρίζω αυτό που βλέπω στα μάτια σου , αλλά χάνομαι δίχως εσένα.
Πέμπτη 23 Απριλίου 2009
Δώσε μου μια ματιά σου, ένα χάδι για όσο τα όνειρα θα διαρκούν ακόμα και σε φως μέρας. Αντιστέκεσαι σε αυτό που δεν τολμάς να πεις και εύχεσαι αυτό που θέλεις να μην έρθει. Κρυφτό με λέξεις με όσα σου είπα και μου είπες πως είσαι και είμαι. Πίστεψέ με αρκεί μόνο η παρουσία σου στην αυγή, αφημένη σε μια αγκαλιά.
Πέμπτη 16 Απριλίου 2009
In & Out
Φεύγεις από την σιωπή σου ή από την φυγή σου από μένα; χιλιόμετρα πάνω στην θάλασσα και οι πληγές μονολεκτικά απαντούν. Απομάκρυνση, αδιέξοδο, κενό και όλα σταματούν για όσα βράδια θελήσει το μυαλό να αποστασιοποιηθεί από όλα. Δεν θα σε αποφύγω θα σε κοιτάξω, οι χτύποι σου στην καρδιά μου, η αγκαλιά σου στην ψυχή μου όπως πάντα.
Μόνη ως συνήθως λησμονώ και αφαιρώ στιγμές. Πες ψέμματα για μια φορά και τα όνειρα δεν θα σε ξεχάσουν.
Σάββατο 11 Απριλίου 2009
Αν ακούσεις την μελωδία θα καταλάβεις πως δεν είμαι εγώ και όσα σκεφτείς είναι δικοί σου παλμοί. Ό,τι κι αν νιώσεις να ξέρεις πως δεν θα στο κρύψω, στα μάτια κοίτα με και θα καταλάβεις πως όσα δεν έχω πει, τα έχω νιώσει στην ψυχή πιο έντονα. Θλίψη θα πεις, αλλά εδώ έλα να με αγκαλιάσεις.
Όνειρα θα σε καληνυχτήσουν, γιατί άυπνα φιλούν ημέρες αιώνων.
O θεός φεύγει από σένα και που πηγαίνει, που επιστρέφει; Πρώτη φορά που νιώθω την κάψα , την φωτιά και τα μάτια κλειστά από δάκρυα. Πιο γρήγορα εξατμίζονται, πιο γρήγορα αλλοιώνονται τα χάδια και οι εικόνες του ουρανού. Οι στιγμές που το μυαλό δεν θα θελήσει ποτέ να επανέλθει σε παρελθοντικές καταστάσεις. Ήλιος και φεγγάρι την εναλλαγή δεν έχω διαπιστώσει , όλα είναι δευτερόλεπτα μακρυά σου, ένα χρώμα πάνω στο άλλο. Ένα περίπλοκο δειληνό , μια απλή αυγή. Θεός υπάρχει παντού.
Δευτέρα 6 Απριλίου 2009
Έχω χάσει την έμπνευση και πες μου για τι να γράψω, για σένα; για μένα που δεν έχω; άχρηστη η βραδιά ετούτη, ούτε τα αστέρια δεν χαζεύει, ψυχρή και αλλόκοτη κοψιά. Νιώθεις το χαστούκι πριν βρει δέρμα , το περιμένεις. Ανώφελη και η ματιά σου , εδώ δεν πιάνει....μην περιμένεις να διηγηθώ όνειρα σε σένα!
ονειροπολούσε η .... Εvgenia Tr στις 12:25 π.μ. 1 κοχύλια