Σάββατο 11 Απριλίου 2009

O θεός φεύγει από σένα και που πηγαίνει, που επιστρέφει; Πρώτη φορά που νιώθω την κάψα , την φωτιά και τα μάτια κλειστά από δάκρυα. Πιο γρήγορα εξατμίζονται, πιο γρήγορα αλλοιώνονται τα χάδια και οι εικόνες του ουρανού. Οι στιγμές που το μυαλό δεν θα θελήσει ποτέ να επανέλθει σε παρελθοντικές καταστάσεις. Ήλιος και φεγγάρι την εναλλαγή δεν έχω διαπιστώσει , όλα είναι δευτερόλεπτα μακρυά σου, ένα χρώμα πάνω στο άλλο. Ένα περίπλοκο δειληνό , μια απλή αυγή. Θεός υπάρχει παντού.

Δεν υπάρχουν σχόλια: