Δευτέρα 7 Ιουνίου 2010

Σα να ήμουν άνθρωπος, χρώματα θα έβλεπα ή από τα όνειρα θα έπαιρνα εικόνες; και σαν γινόμουν μορφονιός θα ήμουν σωστός; έχω χάσει το φως μου, μα δεν έπαψα ποτέ να μιλώ ακόμα και στο σκοτάδι. Αθεράπευτα σιωπηλή η νυχτιά, αλλά πως να σου πει, πνίγεται η λαλιά της, σα σε δει. Ονειροπαρμένη θάλασσα σαν να ήμουν, κατέληξα σε λάθος αγκαλιά και ξέμεινα σε κενή ακτή να χτυπούν τα κύματά μου. Ήμουν άγγελος δίχως φτερά.

Δεν υπάρχουν σχόλια: