Τετάρτη 5 Ιανουαρίου 2011

Είχα μια ψυχή, αλλά κάπως θα τα βγάλω πέρα, κάπως θα τα βολέψω. Με δανική θα τριγυρνώ, κάτι από σένα, να ξεγελάσει το σκοτάδι. Είχα όνειρα, αλλά τώρα βυθισμένα κοιμούνται και όσο ταξιδεύουν οι πνοές του πάνε όπου και ο ωκεανός. Συγκυρίες όλοι οι ψίθυροι, μην κοιτάς σαν ξένος, αλλά σαν από ότι υπήρχε. Στην επόμενη φυγή, υπάρχει έξοδος; λόγια χιλιοειπωμένα, πάνω σε χίλια μίλια, κάτι σημαίνουν. Πρέπει να πονά, ξέρω πως το νιώθεις και ας μην έχουμε ανταλλάξει λαλιά. Ίσως σταθείς πιο τυχερός από εμένα και μπορέσεις να πεις προσευχή, να δεις και ετούτη την αυγή.
Όλα γίνονται γοργά, αλλά σταθερά νωχελικά.

Δεν υπάρχουν σχόλια: