Στο απόγειο

Βρήκες την κατάλληλη στιγμή και άναψες το τσιγάρο σου. Απέναντι από έναν κόσμο σκοτεινό και εσύ καλά κρυμμένος από τον Θεό, ανώφελο. Το καστανό παραμένει το αγαπημένο σου χρώμα, φυσικό, έτσι αγγίζεις την γη, αυτό θυμάσαι να αναζητήσεις. Γερό πιάσιμο, τα μαλλιά σου πίσω και η κίνηση είναι γρήγορη, όχι βιαστική. Η στάχτη πέφτει, κάτι θα κάψει για να ξυπνήσεις από τον λήθαργο. Μου ανήκεις ή απλά δεν βρήκα τον τρόπο να φύγω;
Είσαι στα καλύτερά σου, εσύ και μόνο εσύ και δεν σου φτάνει η θαλπωρή της στιγμής και άναψες φωτιά, να φανεί και να ξέρει ο κόσμος την εικόνα και την ψυχή σου.
Μαρτυράς και θα είναι η μόνη αλήθεια. Καλή διασκέδαση!