Τέλος Εκπτώσεων

 Σαν να κοιμάμαι με μια έννοια λιγότερη, και δεν το θέλω! Δεν θέλω να νιώθω απόμακρη, απόμερη, να είμαι ξένη από την ψυχή μου.

Θα περίμενες πως θα ήσουν ανάλαφρη, μια οπτασία; Ίσως κάτι εξωτικό, αλλά η σκέψη άδεια παραμένει, με τί να γεμίσουν τα όνειρα πια!

Σαν να κοιμάμαι με μια έννοια λιγότερη, και δεν το θέλω! Δεν θέλω ο λόγος να είναι ένα συναίσθημα λιγότερο, ένα πρόσωπο, μια ανάσα, αυτό ξενίζει την ψυχή μου!

Θα πίστευες πως θα καιγόσουν σε πυρά, θα σε έπνιγαν δάκρυα, θα φώναζες ίσως για κάποια αδικία; Μα συμβαίνει το κενό του άπειρου και η ησυχία της γνώσης!