Κυριακή 27 Ιανουαρίου 2008

Αντίφαση

Αντιφατικός δρόμος , απαντήσεις με επαναλαμβανόμενα φώτα σε άδειες ψυχές και εσύ ευθεία. Ποιος να παραβγεί το κενό και με τι αντίκρισμα;! κανείς. Σε ψυχρούς δρόμους καρδιές αφήνονται να ζεστάνουν την σκέψη σου. Θυμάσαι τις κατάρες που σου έδωσαν όταν ήσουν μικρός και χαμογελάς για την αφέλεια αυτών που πίστεψαν πως θα σε σταματούσαν.
Με την βροχή να χαίρεσαι , με τον ήλιο να χάνεσαι , με την αλμύρα ένα να γίνεσαι.

Δίπλα σε ένα τζάκι βρήκες παλιούς φίλους , την θαλπωρή των ξένων, και την φωτιά σου έκαψες δίχως να το σκεφτείς.
Αντιφατικά δρομάκια , φρένο πατάς και η επιτάχυνση σε φέρνει ένα βήμα πριν τον γκρεμό.

5 σχόλια:

Μαριλένα είπε...

Aυτό με το γκρεμό..
Πολλές φορές, δεν παίρνεις καν ειδηση την άβυσσο που ανοίγεται κάτω από τα πόδια σου, παρά μονο ένα βήμα πριν. Οπως το λες.
xx

iLiAs είπε...

..άσπρο-μαύρο ένα πράγμα..άλλο ύφος αυτήν τη φορά οι σκέψεις σου Ευγενία..
..μήπως κάποιος..άλλα λέει κι άλλα κάνει, κι όπως πάει θα σε
τρελάνει? :P

Εvgenia Tr είπε...

έτσι είναι μαριλένα μου....

καμία σχέση Ηλία, όλα είναι οκ :)
απλά όπως έχω αναφέρει παλαιότερα σε πόστ..βλέπε Ιούνιο 2007- Αλλαγή ύφους , θα καταλάβεις πως δεν γράφω πάντα για κάποιον...

mmexer είπε...

Αυτό με τον γκρεμό.... τόσο κοντά....!!!

Εvgenia Tr είπε...

καλως τον!

τόσο κοντά...εσύ;;