Τα δάκρυά σου ζωντάνεψαν πάλι και πλημμύρισαν τα μονοπάτια της καρδιάς σου .Οι σκέψεις σου πάλι λησμόνησαν στιγμές από όνειρα που έζησες και τις αναζητάς .Όμως η αύρα ενός μυστικού έφτασε στα πόδια σου μπροστά και τις σκόρπισε πάλι.
Σε παρέσυρε η νυχτιά και σε έκανε να νιώσεις μόνος ξανά.
Αναρτήσεις
5 σχόλια:
...και πόσο δύσκολο είναι να συνηθίσεις πάλι μόνος..
Καλημέρα Ευγενία :)
Aυτο το ποίημα ταιριάζει με τον καιρο Ευγενία.
Λίγο μελαγχολικό, λίγο θλιμμένο.
xx
εύκολο είναι λίγο πολύ!
όλα μας επηρεάζουν.
Κι αν και η νυχτιά υπάρχει κάθε νύχτα, δεν την βαριέσαι ποτέ! Μα ποτέ όμως.
demon από www.blogosfaira.com
..σαββατοκύριακο και πάλι..στην παραλία θα μας βγάλει :)
Δημοσίευση σχολίου