Παρασκευή 16 Μαΐου 2008

Καλωσόρισμα

Ξανακάθησα στο σκαλοπάτι, δεν σκέφτομαι τίποτα. Το κενό δεν φοβάται να φανεί και να κλεψει το καλωσόρισμα. Κάπου να ξεχαστεί η ψυχή μου για όσα πιστεύει πως πρέπει να υπάρχουν και για εκείνην. Ευχή απόψε δεν θα κάνω, δεν θέλω να ακούσω παραμιλητό , αλλά την φωνή του φεγγαριού.

8 σχόλια:

ΠΡΑΣΙΝΗ ΚΛΩΣΤΗ ΔΕΜΕΝΗ είπε...

πως είναι η φωνή του φεγγαριού; θα ήθελα κι εγώ να την ακούσω ένα βράδυ. να με παρηγορεί

iLiAs είπε...

..την ευχη, θα την κάνει απόψε το φεγγαρι :)
..θα ακούσει την επιθυμια σου Ευγενία :)

faraona είπε...

EΥΓΕΝΙΑ
μακαρι!
καλο βραδυ πες του φεγγαριου κι απο μενα!

Μαριλένα είπε...

το φεγγάρι σε ολους μας μιλά, τελικά, ε; :))

σε φιλώ Ευγενια μου

1 είπε...

Πολύ όμορφο!

Εvgenia Tr είπε...

είναι απλό , καθόμαστε βλέποντας το φεγγάρι :)

οι επιθυμίες , οι ευχές δεν ξέρω αν ακούγονται πια!

έχει πανσέληνο!

σε όλους...

σε ευχαριστώ ριτάκι.

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

και τι είπε, τελικά, το φεγγάρι;

Εvgenia Tr είπε...

τι να πει κ αυτό; άφωνο με όσα συμβαίνουν....