Θα μπορούσα να σου μιλώ για ώρες για τα άδεια πακέτα , για τα γεμάτα τασάκια , για τους καημούς που άναψαν , αλλά δεν καπνίζω.
Εικόνα και αυτή...ενός μοναχικού ανθρώπου που παρέα έχει ένα χαρτάκι , το γεμίζει και αφήνει καπνό γύρω του, να τον κρύψει και άλλο. Δεν είμαι έτσι. Κρύβομαι στις λέξεις, σε γραμμούλες μια σταλιά , που δύσκολα καταλαβαίνεις. Μοναχικός σαν το πέλαγος , με καραβάκια πάνω του, αλλά δεν σε χαρακτηρίζει κάτι , πλέον του αχανές.
Θα μπορούσα να σου γράφω για ώρες για το μελάνι που τελείωσε , για τις σκέψεις που τερμάτισαν πάνω στα χαρτιά , αλλά εγώ δεν γράφω, αραδιάζω την ψυχή σε άγραφο τεφτέρι.
Τρίτη 15 Ιουλίου 2008
Άκαπνος
ονειροπολούσε η .... Εvgenia Tr στις 1:07 π.μ.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
3 σχόλια:
..έτσι είναι οι ευαίσθητες ψυχές.
Καλημέρα Ευγενία..ξέρω είναι δύσκολο.
Πρόσεχέ την την ψυχή, είναι πολύτιμη. Καλή σου μέρα
καλημερούδια σας! :)
πάντα την προσέχω!
Δημοσίευση σχολίου