Απεγνωσμένα ψάχνω μια εικόνα σου να δω ,να σε θυμηθώ, την ματιά σου και τα δάκρυα μου να ακουμπήσω στην φωτογραφία, άθελα. Ακόμα δεν έχω καταλάβει τον εγωισμό των ανθρώπων , την αντοχή στην υποκρισία και στην άρνηση του ονείρου στην ψυχή. Έχω πάψει να πολεμώ με σκιές , με τον εαυτό μου!
Κυριακή 9 Νοεμβρίου 2008
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 σχόλια:
Παραιτήθηκες, λοιπόν; Ή μήπως έφτασες στην αυτογνωσία; Μέρα καλή
...ποτέ δεν παραιτούμαι....
Δημοσίευση σχολίου