Τόσα φιλιά γεμίζουν το δωμάτιο, χώρια οι ανάσες που ήσυχα κοιμούνται στο προσκεφάλι. Ζωγραφιές σε ξύλο, σιωπές θολές και την ψυχή τάζεις στην στιγμή που ζει , σαν τα μάτια κλείνει και θαρρεί πως θαύμα γίνεται και δεν υπάρχει τέλος. Αφελής σε ό,τι κι αν δεις , θα ρωτήσεις σε τι πιστεύεις σε Θεό ή φεγγάρι σε ματιές ή θυσίες.