Ξεκάθαρες είναι οι σκέψεις, λιώνουν κάτω από φως φεγγαριού, από χαοτικές λάμψεις και έλα βρες με στην αγκαλιά του ξενύχτη. Εγώ οδηγώ, σε μέθη την λήθη και όσα θέλω ζητώ. Κατάματα σε κοιτώ και πίσω δεν κάνω, πείσμα στο πείσμα, εγωισμός σε ψυχή και ζήτα ό,τι θες. Ό,τι πεις και ό,τι πράξω καπνός για απόψε. Ό,τι σκεφτείς και ό,τι αισθανθώ εδώ θα κρυφτεί, γιατί κανείς δεν το θέλει. Θα είμαι χιλιόμετρα μακρυά.

Ξεχνάς τις σκέψεις με τούτη την ζέστη, δεν θες να λυτρωθείς από αυτήν, σε βοηθά να απομακρύνεσαι από όλα. Σε ένα μπαλκόνι αφέθηκες με λίγο νερό για δροσιά και με τις ώρες να χαζεύεις περαστικούς και ταλαιπωρημένους. Πάλι μουσική από ένα ακορντεόν, σίγουρα δεν το περίμενες. Λίγα κέρματα και η μελωδία απομακρύνεται και πάλι. Πες το ψέματα, για μια στιγμή θαρρώ πως ο χρόνος σταμάτησε.

Rush your life to bring you love, lush for something pure like your look.I couldn't be wrong with you, nothing for your eyes, nothing for the impossible of life. Same place, same time, just us, the luxury of time. Hush, sleep beneath the stars and the milky way will drive you through the night.

Θα ζήταγα σε χορό την αγκαλιά σου και να στην κλέψω νανούρισμα να γίνει για όσα βράδια ανήσυχη θα φυλά η ψυχή. Θα ζήταγα το χέρι της καρδιάς σου για να την λησμονήσεις σε ουρανό μαζί μου. Σε ό,τι κι αν πιστεύω, θωρώ την ματιά σου φυλαχτό, το χαμόγελό σου το πιο λαμπρό αστέρι, που πάντα ξέρω που να στρέψω το βλέμμα μου για να το δω.

Στο φεγγάρι δίνω την καρδιά μου, να χάνεται την μέρα και να την αντικρίζω τα βράδια στην αγκαλιά του , στο φως του παραδομένη. Να περνά τις μέρες της σιωπηλά ως την πανσέληνο, να ντύνεται με φως και σκοτάδι, μακρυά από όλα. Όταν άφαντο θα είναι, στο προσκέφαλό σου θα μένει να φιλάει τις σκέψεις σου , έως ότου το άγγιγμά μου συναντήσει τα χείλη σου.

Σταματώ σε ένα όνειρο, παρέα για απόψε και κουβέντα. Σε κοιτά και μιλά αδιάκοπα, κάνει σχέδια, σκέψεις που τις περνά σε σένα και μέσα σε αυτό σε βάζει να κάνεις τον διαιτητή. Λάμψη δευτερολέπτου, ένα αστέρι χάθηκε, χάραξε πορεία για μια στιγμή σε μαύρο φόντο, πιο φωτεινό να φανεί, να το προσέξεις. Ακόμα και το όνειρο μαγεύτηκε, χρόνια είχε να δει πυροτέχνημα σε ουρανό.
Κοίτα εκεί ψηλά, η μεγάλη άρκτος, όταν θα νιώθεις μόνος, εκεί να κοιτάς, σε έναστρο ουρανό, μπορεί όλα να μοιάζουν ίδια, μπορεί να μην ξεχωρίζεις το τέλος και την αρχή, αλλά εκεί θα είναι πάντα, να σου δείχνει τον βορρά, μια πορεία.
Κοίτα δίπλα σου, λίγο παραπέρα και θα βρεις και εμένα να σου διαλέγω λέξεις για τις ιστορίες σου.

υγ : αφιερωμένο σε όλους εσάς που περνάτε από τα μέρη μου....

Είναι απίστευτο πως μια εικόνα σε ακολουθεί , πάντα, παραλία -θάλασσα -εσύ, μόνη να μένεις εκεί παντοτινά, μουσικές να σου φέρνουν σκέψεις, αλλά σιωπή, γαλήνη, λύτρωση. Κι όμως μπορείς και πιστεύεις στα πάντα, σε ό,τι βλέπεις , σε ό,τι δεν αγγίζεις, σε ό,τι πιστεύεις πως νιώθεις, σε ό,τι δεν θα δεις ποτέ. Κουράγιο βρίσκεις σε δάκρυ, σε ψυχή, εσύ είσαι το άλλο σου μισό, καταδικασμένο μέσα στο ίδιο σώμα. Είναι απίθανο πως μια εικόνα σε κυριεύει!