Τετάρτη 16 Δεκεμβρίου 2009

Στην σιωπή σου παραμιλάς και ξεγελάς τους πάντες, θα πουν πως ζεις, πως την μιλιά σου δεν έχεις χάσει και πως ζητάς επικοινωνία. Παράφρων στην λογική σου τα όνειρα που εγκώμια πλέκουν για όσα θα μπορούσε η καρδιά να ζητά και περιφρονούν όσα λέγονται. Γνωρίζεις τους πάντες, κατέχεις τα πάντα και γυρνάς με το ίδιο σακάκι, με το ίδιο τζιν και τα αθλητικά σου παπούτσια, παιδί για όσους σε αντικρίζουν, ώριμος ενήλικας για όσους σε γνωρίζουν Αναγνώριση ενός αισθήματος και το συναίσθημα το πνίγει. Σου δίνω χαρά για λύπη!

Δεν υπάρχουν σχόλια: