Σάββατο 9 Μαρτίου 2013

Εφτάψυχο

Θα σε λάτρευα στους αιώνες, κι αν δεν το κάνω τώρα λέει, μα σαν γατί που μοιάζει ανεξάρτητο. Θωρεί πως μπορεί χωρίς εσένα, λείπει ώρες στα κεραμίδια, μα σαν χτυπήσεις το τενεκεδένιο κουτί, είναι ήδη στο δωμάτιο.
Σε κοιτά και περιμένει την στιγμή που θα γυρίσεις την πλάτη, να πλησιάσει και εσύ ρίχνεις κλεφτές ματιές.
Ανεξάρτητο το γατί, αλανιάρικο. Δεν μπορεί να σε αγκαλιάσει, ηθελημένα ή μη, αλλά θα 'ρθεί, θα πλησιάσει αθόρυβα, θα ρίξει πρώτα την ουρά και σαν δει πως δεν αντιδράς, αρπάζει την ευκαιρία και τρυπώνει.
Χαμηλά, ειν' χαδιάρικο και με την αφή κινείται το ρίγος της ηδονής σε όλο το κορμί.
Θα σε πούλαγα συνεχώς, κι αν δεν το τολμώ, μα θα ξόδευα τις δεκάρες για να πορευτώ και δεν θα έμενε ζωή. Θα σου πουν πως υπάρχει απόθεμα, κάντο Την μυρωδιά σου, την αίσθησή σου, την αναγνωρίζω, σε μένα.
Γατί, να σε ακολουθεί και να χάνεται. Να ανησυχείς, να καρτερείς, μα σαν ξεχαστεί, θα υπάρξεις εικόνα, πρόσωπο και φωνή.

Δεν υπάρχουν σχόλια: